ostatni spalony most.

dawno temu przez dzieląca nas rzekę
przerzuciłam drewnianą belkę.
i cofnęłam ją.
potem przerzuciłam gałązkę jabłoni.
i cofnęłam ją.

ostatnio zabrałam nawet
źdźbło trawy.

jeśli dotąd nie zrozumiałaś mojej obecności,
może teraz zrozumiesz moją nieobecność.

 

 

 

Subscribe
Powiadom o
guest

0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Scroll to top
0
Would love your thoughts, please comment.x