W najbliższy czwartek, 16 maja o godz. 20.00 w warszawskiej KINOTECE –
w ramach 10. Planete+ Doc Film Festival –
odbędzie się jego premiera filmu dokumentalnego o Asi Sałydze.
[vimeo]https://vimeo.com/65638326[/vimeo]
Po czwartkowej premierze –
dokument Anety Kopacz pt. “Joanna”
zostanie pokazany jeszcze dwa razy:
17 maja, godz. 21.30, KINOTEKA, sala nr 7
18 maja, godz. 18.00, KINOTEKA, sala nr 7
W księgarniach czeka także książka wydana przez ZNAK:
* * *
zobaczcie film. przeczytajcie książkę.
mi się jakoś nie spieszy. wręcz przeciwnie.
chyba jeszcze nie ułożyłam sobie tego w środku.
nie pogodziłam się.
wciąż mam w komórce jej numer telefonu.
na skype widnieje jej niezmienny status.
tydzień przed śmiercią śmiała się do mnie,
że z zaświatów będzie mi
swoim zakrzywionym chudym paluchem
strącać lalki z półek.
Orka ma złamaną rękę.
pewnie sama jej niechcący ukręciłam.
albo to ta Ruda Żmija.
ot, Szprync!
Książkę właśnie przeczytałam i ciągle czuje niedosyt Joanny. Chciałoby by się więcej ją poznać, więcej doświadczyć. Sama jestem mamą i to w jaki sposób przygotowała swojego synka na najgorsze jest piękne i pokazuje mi jak wiele rzeczy w życiu wyolbrzymiam a te najpiękniejsze – bo wspólne rozłażą mi się miedzy palcami. Po przeczytaniu książki płakałam nad Joanną ale i nad sobą- osobą zdrową, która nie potrafi cieszyć się tym co ma. Joasiu żyłaś pięknie i pięknie odeszłaś, dziękuję, że pokazałaś mi jak być tu teraz i czerpać radość z każdego dnia.ewa
ja też nie mogę sobie ułożyć. Przyjaciółka chorowała na to samo, w tym samym czasie, tylko krócej. Odeszła miesiąc z kawałkiem po Joannie…
Książkę już przeczytałam. Jest to papierowa wersja bloga okrojonego o niektóre wpisy, zdjęcia i grafiki. Zawiera natomiast wszystkie najważniejsze przemyślenia, którymi Joanna dzieliła się z Czytaczami. To ciężka lektura z wiadomym zakończeniem. Im bliżej końca tym mocniej ściska za gardło a jednocześnie jest ważną pamiątką.
Na film bardzo czekam, plakat otrzymam i jednocześnie mam nadzieję że wersja DVD będzie gdzieś do kupienia.
Książka już przeczytana, i choć nie chciałam, już też popłakana.
A film mam nadzieję będzie można zobaczyć gdzieś jeszcze, bo z Krakowa to daleko, a czekam, czekam, czekam na niego.
Książka już kupiona. Mam nadzieję, że jutro będzie u mnie. Nie wiem, czy zacznę ją teraz czytać. Może jeszcze poczeka. Na film dla mnie za wcześnie :(
Na film mam za daleko, ale książkę kupię.
Będę się nią walić w łeb jak znów zacznę gnać, kiedy zaczne ochrzaniać dziecko, że robi bałagan, albo kiedy przestanę doceniać że mam z kim dzielic szary dzień.
Pozdrów Orkę, niech się zrasta/skleja biedna.