momentalne przejaśnienie permanentnego zachmurzenia

Nie jestem mocarzem błyskawicznego refleksu ani mistrzem ciętej riposty, niestety. We wszystkim orientuję się raczej późno lub wcale, a na co dzień – zamiast przenikliwego głosu wewnętrznego towarzyszy mi niemrawy esprit d’escalier z nosem na kwintę, którego w końcu po latach – z braku lepszego Daimoniona – zmuszona byłam zaakceptować. Co poradzisz? Nic.

Siłą rzeczy pogodziłam się z własną naturą bomby o opóźnionym zapłonie i usposobieniem racy, która – choć odpalona – nadal nie bardzo jarzy, zdolna pierdolnąć dopiero wtedy, gdy zbliżysz doń twarz, a najlepiej przytkniesz oko, celem wybadania sytuacji. No przecież ostrzegałam.

Uniwersytety pokończone, a kumacji we mnie tyle, co te trzy krople na dnie, pod grubą warstwą mułu. Opornie idzie mi uświadamianie sobie najprostszych rzeczy, zaś życiowe przedsięwzięcie czegokolwiek graniczy niemal z cudem. Wszędzie błądzę po omacku, we mgle, niepewna kierunku nawet dwóch kroków naprzód.

Nic dziwnego, że potrafię potknąć się o własne nogi na prostej drodze lub jebnąć twarzą w czerwoną skrzynkę pocztową na chodniku szerokim na 5 metrów. Jezu złoty, ciężko mnie nawet poderwać, bo w niuansach uczuć i finezji mrugnięć półgębkiem orientuję się zwykle poniewczasie – zdziwiona, że gdzieś coś chyba dzwoniło, ale niechcący zrzuciłam połączenie (jakieś 66 razy), bo myślałam, że to czajnik z gwizdkiem.

Moje egzystencjalne wybory, życiowe decyzje i codzienna rozkmina “na miękko czy na twardo” to przeważnie piętrowe równania z ośmioma niewiadomymi i wstydliwie ciągnącą się wielocyfrową resztą po niepewnie postawionym przecinku.

I tak oto pewnego dnia, pośród ciemnego lasu mego żywota, ktoś przykłada mi do czakry serca rozwibrowany stalowy kamerton i nagle, po 38 latach kręcenia się w kółko i krzyżyk, doznaję uogólnionego pierdolnięcia i wewnętrznej palpitacji.

I wtedy właśnie się budzę.

Little darling, it’s been a long cold lonely winter
Little darling, it feels like years since it’s been here
Here comes the sun! Here comes the sun…
and I say:   It’s all right.

 

 

 

 

 

 

 

 

Subscribe
Powiadom o
guest

2 komentarzy
najnowszy
najstarszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Ola

Hej, a my? Napisz coś, proszę… Jeśli możesz.

Joan

BRAVO ZAZ!!!

Scroll to top
2
0
Would love your thoughts, please comment.x