strona główna > codziennik > mopsy > kumok > miszur > czuczu
4 sierpnia:
Kochani, meldujemy się z apdejtem Kumusiowym! Nasza dzielna Pacjentka czuję się wybornie, jej stan jest stabilny: ma apetyt, humor jej dopisuje, awanturność także, bierze Palladię i milion innych leków.
Za to niestety Matka Zazie się posypała… Kiedy po 3 miesiącach permanentnego stresu, rozpaczy i nieprzespanych nocy, biegania po wetach i szukania ratunku, trzymania się w pionie i „byciu dzielną” – mój mózg dostał teraz sygnał, że jest stabilnie i można przez chwilę odpocząć – momentalnie osunęłam się w czarną dziurę depresji i beznadziei… Nie mam siły na nic i wszystko wydaje mi się bez senu.
Ale walczę z tym, bo wiem, że to tylko moja durna zmęczona głowa.
Dziękuję Wam z całego serca, że nadal wspieracie Kumoka, bo opróżnilismy całą skarbonkę na ostatnie badania i zapas Palladii…
9 sierpnia:
Wybaczcie, kochani, brak apdejtów przez ostatnie kilka dni, ale Matka Zazie była psychicznie w czarnej dupie i właśnie się z niej desperacko wygrzebuje.
Tymczasem Kumok jest w szczytowej formie! 
Żre, sra, awanturuje się i zaczepia nas bez przerwy, jest w doskonałym humorze, a dzięki inhalacjom i chłodniejszym dniom – praktycznie wcale nie dyszy 
Bierze Palladię bez żadnych efektów ubocznych – no dobra, z jednym, ale bardzo dziwnym (mimo że wymienionym w ulotce): otóż skóra Kumoka bardzo jaśnieje! A wręcz odbarwia się, bo najwyraźniej Palladia hamuje rownież wytwarzanie melatoniny. I przez to poduszeczki łap Kumoka z czarnych robią się różowe, a brzuszek z ciemnego jest już jaśniutki i różowiutki.
Zbieramy też siły i gromadzimy środki na czekającą nas w drugiej połowie sierpnia serię badań kontrolnych. Lada dzień wrzucę na licytację różne fanty, które udało mi się wygrzebać z czeluści mieszkania. Tymczasem ściskamy Was mocno i dziękujemy, że wspieracie Kumoka w walce!
13 sierpnia:
Kumok każdego ranka budzi się wściekła i szczęśliwa, a im bardziej wściekła, tym bardziej szczęśliwa, serio! :)) Fuka, szczeka, jojczy i domaga się absolutnie wszystkiego i na już! Żarcie, spacer, kupa, całuj, przytul, Misiek wstawaj, bawimy, daj kotleta, wszyscy wstawać!!!!
A oprócz tego powiem Wam, że Kumok jest IDEALNĄ PACJENTKĄ do leczenia! Wyobraźcie sobie, że każdego dnia Kumok ma do zjedzenia kilkanaście różnych tabletek podzielonych na 6 porcji w zależności od pory dnia, do tego trzy „syropy” podawane strzykawką i 4x dziennie inhalacje + tlenoterapia, i jeszcze nieustanne zakraplanie wysychających oczu.
I normalnie ktoś mógłby powiedzieć: „Ale wy męczycie tego biednego psa!”
Tymczasem nic bardziej mylnego! – Ten „biedny pies” sam dopomina się o tabletki ukryte w kotlecikach z mokrej karmy i sam wskakuje na kanapę, dając mi sygnał, że czas na inhalację! I przepięknie odchyla główkę, czekając cierpliwie, aż oczyszczę i zakroplę jej oczy.
❤️ Kumok chyba naprawdę czuje, że jej to wszystko pomaga ❤️
17 sierpnia:
Oto przed państwem Wąż-Grubas, najkrótszy i najtłustszy wonsz ozdobny miniatura ❤️
Ten wonsz wyciąga mnie z depresji i czarnej dupy, bo samym swoim istnieniem pokazuje mi, że życie jest ekstra i że jak się bardzo chce, to można (nawet jak nie wolno!)
Kumok jest tak śmieszna i kochana, ona naprawdę jest żywym dowodem na to, że psy mają poczucie humoru i kochają się wygłupiać. Kumok uwielbia się kłócić, droczyć i pyskować, a jak brakuje jej argumentów to wali głową z byka albo daje Ci z liścia w twarz.
Poza tym ma najkochańszy gumowy, cieplutki i różowy brzuszek ❤️
strona główna > codziennik > mopsy > kumok > miszur > czuczu
Obserwuj Mopsiki Zazie:
