nie-kochana

2003-11-09

Nie muszę pytać czy otworzysz,
Bo wiem, że jeśli zjawię się, to w progu będziesz stać
I zdejmę płaszcz podszyty lękiem
Gdy przy mnie i przy nikim więcej
Twoja jasna twarz

Dajesz mi niepokorne myśli, niepokoje.
Tyle ich wciąż masz , kochana.
Nie myśl, że nie miniemy nigdy się, choć łatwiej
Razem iść pod wiatr

Podtrzymywałaś moja głowę
Nie roztrzaskałam skroni o podłogę
Póki, co
Przed snem wypowiedz moje imię
Przybędę wraz ze świtem
Proszę, nie śpij, jestem już!

Dajesz mi niepokorne myśli, niepokoje.
Tyle ich wciąż masz,kochana.
Nie myśl, że nie miniemy nigdy się, choć łatwiej
Razem iść pod wiatr

Przemyk, Nosowska „Kochana”

Subscribe
Powiadom o
guest

0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Scroll to top
0
Would love your thoughts, please comment.x