nie tylko siebie doprowadzam do łez. wszystkim bez reszty opadają ręce.
wymykam im się ostatkiem sił, choć właściwie miałabym ochotę zostać
pod tą ścianą w nadziei na rychłe rozstrzelanie. niech to się już skończy, proszę.
myślałam, że dno osiągnęłam już dawno, tymczasem spadam coraz niżej i niżej
jakby otwierały się pode mną kolejne kręgi piekieł. bolesne rozłożenie na łopatki
byłoby jednocześnie dowodem na istnienie twardej rzeczywistości pod stopami.
tymczasem – lecę. tymczasem – spadam. drę paznokciami powietrze. mijam bez śladu.
bez związku ze związkiem słucham rihanny. podoba mi się.
ma idealnie uformowaną rynienkę podnosową. jak abraham lincoln.
do zrobienia takiego philtrum potrzeba dobrego dłutka.
It’s not much of a life you’re living
It’s not just something you take, it’s given.
The reason I hold on ’cause I need this hole gone
Funny you’re the broken one but
I’m the only one who needed saving
'Cause when you never see the light
It’s hard to know which one of us is caving
a propos philtrum: wciąż nie mogę sobie przypomnieć
o czym tak bardzo musiałam zapomnieć.