strona główna > codziennik > mopsy > kumok > miszur > czuczu
Pierwszy raz od wielu lat wyjechałam. Daleko, służbowo, na tydzień.
Wyjechałam tylko dlatego, że nie czekasz już na mnie w domu, nie drepczesz niecierpliwie pod drzwiami, nie fukasz rozzłoszczona, szukając mnie po kątach swoimi niewidzącymi oczkami i dziwiąc się, jak mogłam tak po prostu sobie wyjść i zostawić cię z całym bałaganem – w postaci Miszurka i Taty Marcina – na głowie. Nawet po zwykłym zebraniu, zawsze wracałam stęskniona, czując totalny absurd tych kilku godzin bez Ciebie.
Teraz te godziny stają się dniami i tygodniami, za chwilę zaczną mijać miesiące. Muszę się nauczyć oswajać ten czas. Może kiedyś zacznę go akceptować.
Póki co jest we mnie jedno wielkie „Nie” na wszystko, co dzieje się bez Ciebie. Mimo pięknych okoliczności przyrody i ludzi, których lubię.
strona główna > codziennik > mopsy > kumok > miszur > czuczu
Obserwuj Mopsiki Zazie:
