Rok to egregor, który jest z nami od niezliczonych pokoleń

Rok to egregor, który jest z nami od niezliczonych pokoleń, wyewoluowaliśmy w symbiozie z nim. No i te zimowe święta okołoprzesileniowe – też się do nich zdążyliśmy przyzwyczaić. Wraz z nowym Słońcem rodzi się wciąż nowa niezdyferencjonowana świadomość, Dionizos-Głupiec. Na wiosnę oczywiście znów umrze rozszarpana i zmartwychwstanie w zmienionej formie, ale tymczasem wędruje – nieskażona wiedzą, zachwycona kalejdoskopowo zmieniającymi się wrażeniami. Zimą łańcuchy Diabła – w zamierzchłych czasach uwięzionego w Piekle przez św. Eliasza i odtąd stale próbującego się uwolnić – stają się szczególnie długie, co w naszym świecie objawia się np. jako ekstremalne zmiany pogody, skłonność do intoksykacji czy zajadłe awantury. Dopiero pierwszym wiosennym gromem św. Eliasz skuwa na nowo diabelskie łańcuchy – póki co musimy żyć z diabelskim oddechem na plecach.