są takie myśli, które przyprawiają mnie o zawroty głowy
i rozkosz graniczącą z omdleniem; myśli uparte i obsesyjne,
nie dające spokoju, nie dające spać, nie dające żyć;
nie prowadzące do niczego prócz obłędu.
czasem podejrzewam, że robię to samej sobie z premedytacją.
i dręczę się, nie potrafiąc unieść tego ciężaru. tego nadmiaru
żaru.
clinging to your fever wash me down –
let me go to shiver, spread it all around.
push up close to feel the cues but…
… love, get out of my way!
get out of my way!
love, what ya doin to me…
pick me up – I’m breaking! cool my mind
steel cold I’m aching – you know the kind
right on course or we could crash
… love, get out of my way!
get out of my way!
love, what ya doin to me…
love, get out of my way!
get out of my way!
you’re in my bones, in my ears, in my strokes.
I have been saved from the moon by your touch,
but its too much, too much to soon…
its too much. too much too soon!
so…
… love, get out of my way!
get out of my way!
love, what ya doin to me…
love, get out of my way!
get out of my way!
Nawiązując do tematu notki: wpatruję się jak durny w zdjęcie pod jakim zapostowałaś notkę. Zdjęcie, nie youtubkę. W ramach pokuty możesz zapostować inną.
„Uważam, że wszystko to, co człowiek pomyśli sobie, nie mogąc zasnąć, nie powinno nigdy zostać pomyślane. To są myśli zbędne, odpady dziennego myślenia, coś, czego nasz aktywny umysł nie chciał pomyśleć w dzień, a teraz, mając tyle czasu do dyspozycji, czuje się w obowiązku wykorzystać. Nie wiem: ta myśl przyszła mi do głowy pewnej bezsennej nocy, a więc pewnie też jest do wyrzucenia.”
Rodrigo Munoz Avia „O psychiatrach, psychologach i innych psycholach”
genialny cytat! kradnę! :))